Yetenekli İzzetcan’ın bir günü

Down sendromlu İzzetcan Özyaşar (24), yeterli eğitim ve fırsat verildiğinde neler yapılabileceğinin en iyi örneklerinden biri. Özyaşar, her gün Göztepe Merdivenköy’deki evinden çıkıp 3 vasıta değiştirerek Bomonti’deki işine tek başına gidiyor. İzzetcan’ın bir gününe Hürriyet olarak tanıklık ettik.

İzzetcan Özyaşar’ın iş hayatı 13 ay önce başladı. Down Sendromu Derneği’nin, Sabancı Vakfı desteğiyle sürdürdüğü ‘Bağımsızım Çünkü Çalışıyorum’ programı sayesinde bu becerisini geliştiren Özyaşar’a hem ailesi hem de işvereni güvendi.

Onların yüzünü kara çıkarmayan Özyaşar İstanbul’un zorlu trafik koşullarını her gün toplamda 6 ayrı vasıtaya binerek aşıyor. Heyecanla işine gidiyor ve şevkle çalışıyor. İşini sevdiğini söyleyen Özyaşar, tüm diğer çalışanlar gibi maaş alıyor. “Para biriktirip mavi bir otomobil almak istiyorum” diyor.

İzzetcan’ın iş koçu Merve Özman İzzetcan’ı şu sözlerle anlatıyor: “İki hafta boyunca yanında kaldım. Evden beraber çıktık, işe gittik ve eve döndük. Uzaktan da onun haberi olmadan takip ettik. Başta ben öğrettim yapacaklarını, sonra arkadaşlarına ona nasıl öğreteceklerini gösterdim. İzzetcan çok pozitif bir genç. İş yapma ve öğrenmede çok başarılı. Anlamada sıkıntısı vardı ama iş yaşamı bunu da geliştirdi. Hatta ona söylenmeden, çalışma arkadaşlarını gözleyerek de öğrendiği işler oldu.”

Saat 06.30: İzzetcan tost ve sütten oluşan kahvaltısını yapıp dişlerini fırçalıyor. Alışkanlıklarına sıkı sıkıya bağlı. Dişlerini fırçaladıktan sonra asla bir şey yemiyor ve içmiyor. Üstünü giyinerek, eldiveni ve şapkasını da takarak hazırlanıyor. Gözünü saatten ayırmadan çıkış saatini bekliyor.

Saat 07.00: Havanın erken kararması nedeniyle mesai bir saat erkene çekilmiş. Merdivenköy’deki evlerinden çıkıp onu Kadıköy Belediyesi durağına kadar götürecek otobüse kartını basarak biniyor.

Saat 07.30: Duraktan Söğütlüçeşme Metrobüs Durağı’na yürüyor. Kalabalık nedeniyle ilkine deği ikinciye biniyor. Ayakta kalan birkaç yolcudan biri. Cep telefonuyla annesine bilgi veriyor. Gözü durakları gösteren tabelada.

Saat 07.55: Mecidiyeköy Durağı’nda metrobüsten inip 30A Beşiktaş otobüsüne biniyor.

Saat 08.13: Abide-i Hürriyet durağında inip işyeri Bomonti Hilton Otel’e giden yokuşu hızlı adımlarla iniyor.

Saat 08.19: İzzetcan otele vardı. Personel giriş kartını basarak girdi ve soyunma odasına gitti.

Saat 08.30: Aslında bu mesaisinin başladığı saat. Ancak üniformasını giymesi biraz uzun sürüyor. Yaklaşık 10 dakikalık bir gecikmeyle otelin 34’üncü katındaki VIP restoranda işbaşı yaptı. Kahvaltılarını bitiren misafirlerin tabak ve fincanlarını ciddiyetle topladı. Siparişi olanlara servis yaptı. Masalarını sildi. Fırsat buldukça mutfakta kolalı peçeteleri katladı. Arada bana da katlamayı öğretti. Öğle yemeği arası hariç hiç durmadan servis hizmeti verdi.

Saat 14.30: Yoğun geçen mesaisinin bitiş saati. Soyunma odasında üstünü değişmesi bu kez biraz daha uzun sürüyor.

Saat 14.50: Sabah indiği yokuşu bu kez yine hızla tırmanmaya başlıyor. Hedefi Osmanbey Metro Durağı.

Saat 15.10: Gayrettepe Durağı’nda inip Zincirlikuyu Metrobüs Durağı’na çıkıyor. 34Z (Zincirlikuyu-Söğütlüceşme) otobüsünün ilk durağı olduğu için boş ama sabahki itiş kakışın benzeri yine yaşanıyor ve İzzetcan ayakta kalıyor. Annesini arayarak nerede olduğunu haber veriyor.

Saat 15.35: Metrobüs durağının önündeki Belediye Durağı’ndan 19F Yeditepe Üniversitesi-Fındıklı Mahallesi-Kadıköy otobüsüne biniyor.

Saat 16.05: Evine ulaştığında annesi Aysel Özyaşar’ın hazırladığı, içine üç kaşık şeker attığı kahveyle yorgunluğunu atıyor.

ÇALIŞMAK ONA YARADI

Aysel Özyaşar oğlunu şu sözlerle anlatıyor: “İzzetcan’a 2.5 yaşından beri eğitim veriyoruz. Kaynaştırmalı sınıflarda da okudu. Bazen kabul ettirmekte zorlandık ama çok yararlandı bu eğitimlerden de. Meslek lisesinde, yapı-inşaat bölümünden mezun. +Bidown Kariyer ve Bağımsız Yaşam Akademisi’nden de mezun oldu. Akademide çocuklarımızı hayata çok iyi hazırladılar. Oradaki eğitimden çok yararlandı. Verilen görevleri yerine getiriyor. Kendisine uygun insanlarla çabuk kaynaşıyor. Titiz de; yatağını, odasını, dolabını kendi toplar. Makarna, yumurta, salata gibi yemekleri yapar. Alışveriş de, tek başına yolculuk da yapabilir. Çalışmak da çok yaradı ona. Kendine güveni geldi. Cep telefonuyla arama yapabiliyor, konuşuyor, mesajlaşıyor. Ondaki gelişmeler bize de iyi geliyor.”

MİSAFİRLERİMİZDEN GERİ DÖNÜŞLER ÇOK İYİ

Tülay Bourne (Hilton Bomonti Genel Müdür Asistanı): İzzetcan’ın yanı sıra farklı birimlerimizde Beyzanur Erdoğan ile Robert Cem Osborn da katılıyor. Her üçünün de yetenekleri farklı ve biz hepsinden çok memnunuz. İzzetcan ile özellikle çalışmayı çok istedim. Pozitif bir çocuk. İşini çok seviyor. Geç kalmadan işbaşı yapıyor. İlk başladığında çok az konuşurdu. Ama giderek daha fazla konuşuyor. Misafirlerimizden iyi geri dönüşler alıyoruz. Çok beğeniyorlar. İzzetcan’a ayrım yapmıyoruz, diğer personelimizde aynı koşullarda çalıyor. Sosyal güvencesi var, maaşlı.

50 DOWN SENDROUMLU GENÇ DAHA

‘Bağımsızım Çünkü Çalışıyorum’ projesinin ikinci aşamasında dokuz iş koçu adayı eğitim aldı, 13 farklı şehirde 15 farklı firmada Down sendromlu gençler iş hayatına atıldı. 2018 yılı sonuna kadar 50 Down sendromlu gencin daha çalışması hedefleniyor. Proje Sabancı Vakfı Hibe programları desteğiyle, Down Sendromu Derneği ve Anadolu Üniversitesi Özel Eğitim Bölümü Zihin Engellilerin Eğitimi Anabilim Dalı Başkanı ve öğretim görevlilerinin işbirliğiyle gerçekleştiriyor.